Verkeerslessen
Mijn zoon gaat voor zijn rijbewijs. Als 30-jarige inwoner van Amsterdam – nu de Pijp en voorheen achtereenvolgens de Jordaan, Bos en Lommer en de Baarsjes – zag hij er nooit de noodzaak van in. Alles en iedereen was prima per fiets te bereiken en bij extreem slecht weer is er altijd nog het ov. En dan die parkeerkosten, als je überhaupt al een parkeerplek kunt vinden. Maar goed, uiteindelijk komt dat roze kaartje op creditcardformaat misschien ooit nog eens van pas, dus moest het maar van komen. Het theorie-examen is binnen en de eerste rijlessen zijn inmiddels achter de rug.
Dat theorie-examen bracht mij op het idee om ook eens wat verkeerslessen door te nemen. Ik heb dat roze papiertje, want dat was het nog in mijn tijd, toch alweer zo’n veertig jaar op zak en qua verkeersregels is er in al die jaren heel wat aan de verkeersregels veranderd. Tenminste als ik mijn medeweggebruikers soms bezig zie, moet dat wel het geval zijn.
Het is duidelijk anders dan vroeger niet meer verplicht om te stoppen voor een rood stoplicht, het valt me op dat als het licht op rood springt er bijna altijd nog twee, soms zelfs drie auto’s het gas intrappen en doorrijden.
Een rond wit bord met een rode rand is duidelijk geen zogenoemd gebodsbord meer, een verkeersbord dat aangeeft dat een actie verboden is voor (bepaalde) weggebruikers. Als daar 30 op staat, betekende dat voorheen dat je niet harder mag dan 30 kilometer per uur. Misschien dat deze borden op de Van Woustraat niet goed opvallen, want als een op de twee auto’s zich daar ook aan houdt, is het veel. En als er op zo’n bord een fiets staat, mogen fietsers daar dus niet in of doorrijden. Tenminste, dat hield dit bord vroeger in. Maar zo’n infietsverbod geldt blijkbaar niet voor fietsers die vanaf de brug over het Zuider Amstelkanaal in noordelijke richting de Beethovenstraat inrijden.
Het overschrijden van een doorgetrokken streep, rechts inhalen, geen richting aangeven, tegen het verkeer in bij eenrichtingsverkeer, rechts geen voorrang verlenen. Het gebeurt, vaak. En hoe verrassend, al deze voorbeelden zijn nog steeds verboden.
Wat blijkt, er is bar weinig veranderd aan de verkeersregels, zoals ik ze heb geleerd. Sterker nog, op basis van ontwikkelingen in de maatschappij zijn er zelfs meer bijgekomen. Bijvoorbeeld bellen of appen achter het stuur… je zal de kost moeten geven die het gewoon doen! Niet de verkeersregels zijn veranderd, maar de mensen achter het stuur.
Nol de Vries