Wethouders
Ik vraag me serieus af wat een lokaal politicus zich ten doel heeft gesteld op het moment dat hij of zij zich verkiesbaar heeft gesteld. Als de billen zich eenmaal op het pluche in het stadhuis hebben genesteld, komt er bij tijd en wijle namelijk een prestigieus project uit de koker, waarbij ieder weldenkend mens zich het nut ervan sterk in twijfel trekt. Maar de desbetreffende wethouder – gedreven door het waanidee daarmee zijn of haar naam voorgoed aan de stad te verbinden – is vasthoudend.
Geert Dales was er zo één. Ik houd hem in ieder geval verantwoordelijk voor de aanleg van de Noord-Zuidlijn: 3,1 miljard voor nog geen 10 kilometer spoor (meer dan drie keer duurder dan geraamd), dertien jaar later opgeleverd dan gepland. Een succes? Tja, het aantal reizigers is niet verkeerd, maar besef dat een groot deel van de reizigers metro wel moet nemen, omdat alle alternatieven – die er voorheen wel waren – zijn weggehaald.
En nu is het idee om de lijn door te trekken naar Schiphol weer uit de kast gehaald. Kosten, waarschijnlijk een paar miljard euro, want de hoofdstedelijke projecten kennende wordt de begroting meestal meerdere keren overschreden. En waarvoor? De verbinding tussen Amsterdam (Centrum) en Schiphol is over het algemeen meer dan goed. Zowel vanaf West (station Sloterdijk), Oost (station Amstel) en Zuid als Amsterdam Centraal is er een directe verbinding met de nationale luchthaven. Vanaf het Leidseplein is er zelfs een directe busverbinding (lijn 397). In alle gevallen zonder overstap.
En hoe zit het met de wens van de Amsterdammers. Hebben zij, behalve één keer per vier jaar hun stem met een rood potlood te laten horen, nog iets in te brengen. ‘Niets meer dan lege briefjes’, zei mijn moeder altijd. En ze heeft gelijk. Bijna 65 procent van de Amsterdammers sprak zich in 1997 in een referendum uit tegen de komst van de Noord-Zuidlijn. Om discutabele redenen werd de uitkomst terzijde geschoven.
In de loop der jaren traden er – waar het geldverslindende prestigeprojecten betreft – veel wethouders in de voetsporen van Dales. Wethouders Van Doorminck en Meliani zijn in ieder geval goed op weg. Hun plan: de nieuwbouw van theater De Meervaart In de Sloterplas willen plaatsen (misschien beter om de plannen in het water te gooien). Ook hier is de inspraak van omwonenden een wassen neus. Al is maar de helft van het aantal tweets hierover op waarheid berust, er wordt schandalig met de wens van omwonenden omgegaan. De hele inspraakprocedure over de nieuwbouw van het theater in de Sloterplas is een farce. Reken maar, de nieuwe Meervaart komt er, voor veel te veel geld én in de Sloterplas.
O, van veel wethouders wordt de naam inderdaad niet vergeten en aan de stad gelinkt. Maar of daar ook altijd een positieve klank aan hangt…
Nol de Vries