Mismatch

Pure euforie. Het verlossende ja-woord had geklonken. Tegenover mij aan tafel zat de burgemeester van Hyderabad, een Indiase stad met ruim 7 miljoen inwoners. Hij was zojuist akkoord gegaan met onze bouwplannen voor een grote supermarkt. Hier hadden we lang naartoe gewerkt. En de winkelkarretjes rolde in mijn retail-enthousiasme al tussen de gevulde schappen. Maar er volgde een koude douche. Wat bleek. De ‘ja’ van de Indiase overheid is vaak een ‘nee’ op korte termijn. Een pijnlijke taalmismatch.

Om te floreren hebben het bedrijfsleven en overheden elkaar nodig. Want zo kunnen we maatschappelijke opgaven aanpakken. De basis van een goede samenwerking is vertrouwen. Hierbij is van belang dat je elkaar begrijpt, weet waar je vandaan komt en welke belangen er spelen. Alleen dat is lastig als je elkaars ‘taal’ niet spreekt.

In het bedrijfsleven leefde ik in de realiteit van korte klappen, snel handelen. Concrete doelstellingen, actie-gereedlijstjes, en powerpointpresentaties van maximaal vijf sheets. Hiertegenover staan de beleidsstukken van de overheid. Vaak zijn ze tientallen pagina’s lang, en bevatten ze veel jargon waar ondernemers weinig van begrijpen. Zoals ‘regelen aan de voorkant en ‘nota’s van uitgangspunten’.

Als Amsterdams raadslid kom ik regelmatig een taalmismatch tussen ondernemers en de gemeente tegen. Zo was ik op bezoek bij een ondernemer, bij wie het water aan de lippen stond, onder meer door de hoge energierekening van zijn slecht geïsoleerde bedrijfspand. Er is een gemeentelijke regeling om ondernemers zoals hij te helpen. Maar hij had geen idee.

Een paar weken later sprak ik hem weer. Hij was volledig vastgelopen in het aanvraagproces, door de brij aan informatie en documenten. Samen hebben we zijn aanvraag ingediend. Ook bleek het gereserveerde geld niet volledig besteed. Terwijl veel ondernemers er wel baat bij hadden. Overlappende belangen. Maar er was sprake van een mismatch.

Het slaan van de brug tussen deze twee taalwerkelijkheden, is voor mij een belangrijke reden om in de politiek te zitten. Als men elkaar beter begrijpt, dan groeit het wederzijdse vertrouwen. En kunnen we gaan samenwerken vanuit overeenkomende belangen.

De supermarkt in India? Die staat er. Jaren later heb ik samen met de burgemeester de winkel feestelijk geopend. Allebei blij. Maar het had ons beiden veel bespaard als duidelijk was geweest wat de ‘ja’ destijds betekende.

Erik Schmit

Raadslid D66 Amsterdam Erik.schmit@raad.amsterdam.nl