Nicole van der Waart, GroenLinks
Wijkkrant ZUID sprak met Nicole van der Waart (GroenLinks), een bewoner uit Zuid die zich verkiesbaar heeft gesteld voor het provinciaal bestuur. Met vier jaar deelname aan de stadsdeelcommissie (2014-2018) en inmiddels vier jaar ervaring als provinciaal bestuurder (2019-2023), heeft Nicole van der Waart het politieke spel wel door. Het maakt haar niet minder enthousiast en gemotiveerd om voor een nieuwe termijn bij provinciale Staten te gaan.
“Ik heb me voor het stadsdeel verkiesbaar gesteld vanuit een soort verwondering. Ik zag besluiten, waarvan me de logica ontging. Ik wilde gewoon begrijpen hoe die besluiten tot stand komen en dat kan het beste vanuit de politiek zelf. Maar ik blijf me af en toe nog steeds verbazen hoor.”
Eenmaal in het stadsdeelbestuur ontdekte Nicole het belang van het provinciale bestuur. “De klimaatopgave, de stikstofcrisis, recreatie in Noord-Holland – ook Amsterdammers willen graag naar buiten –, de wooncrisis, gezondheid en dichter bij huis: de verlenging van de Noord-Zuidlijn en de aanleg van de Zuidasdok, de overlast van Schiphol. Dat zijn dingen die spelen en waarvoor ik me inzet en waar de provincie zich ook nadrukkelijk mee bezighoudt.” Als bestuurlijke tussenlaag, lijkt Provinciale Staten er een beetje bij te hangen tussen de gemeente en de landelijke overheid in.
Niets is minder waar. “Het geluid uit de provincie wordt steeds steviger. Er wordt naar ons geluisterd, en we worden serieus genomen. Daardoor kunnen we ook meer opkomen voor de bewoners en het klimaat, en niet alleen voor de economie.”
Maar wat is dan de kracht van het provinciaal bestuur? “Natuurbeheer, biodiversiteit, bereikbaarheid, de klimaatopgave, de stikstofcrisis, ruimtelijke ordening en woningbouw, maar ook landbouw, voedsel en de waterkwaliteit. Met die onderwerpen houden we ons bezig. Het gaat dus ergens over. We zorgen voor de verbinding tussen stad en platteland, dat mensen hier kunnen werken, dat mensen overal kunnen komen. Waar we we dan ook echt over gaan in deze omgeving is bijvoorbeeld de
traumahelikopter van de VU. Dat is echt een provinciale aangelegenheid. We hebben voor elkaar gekregen dat de basis In het havengebied komt te liggen. Die helikopter moet kunnen uitvliegen, maar dat kan ook vanaf een andere plek gebeuren, want het geeft veel overlast in zo’n dichtbebouwd gebied.” Toch zijn Provinciale Staten en Gedeputeerde Staten voor veel mensen onbekende bestuursorganen. “Veel mensen weten niet goed wat we doen. We zijn nog vrij onzichtbaar voor velen, al begint daar wel verbetering in te komen. Mensen weten ons steeds beter te vinden, maar we zouden wat dichter bij de bewoners moeten staan. Ik hoop dat mensen wat sneller en vaker naar ons toe komen de komende jaren.”
En waarom GroenLinks? “Voor ons is het echt van belang dat we een vuist maken voor het klimaat. Dat doen we in alle bestuurlijke lagen, dus ook in de provincie. We willen rondom Amsterdam meer bosgebieden creëren om te recreëren. Woningbouw is belangrijk, maar groen ook en we moeten dus niet al het groen volbouwen. We houden ons bezig met de overlast en uitstoot van Schiphol, maar ook de ruimteclaim van de luchthaven. Dat is het mooie van GroenLinks, dat de hoge ambitie op groen gecombineerd wordt met het sociale aspect. En wat niet onbelangrijk is, we moetende kloof dichten. De kloof tussen stad en platteland, de kloof tussen arm en rijk. En niet minder de tweedeling in de maatschappij, mensen – jongeren vooral – die zich druk maken over hun toekomst tegenover mensen die zeggen ‘er is niets aan de hand’. Dat vind ik echt zorgelijk. Daarvoor wil ik me inzetten, om dat allemaal bij elkaar te brengen. We hebben elkaar juist nodig.”