Afkoelen
Niet alle Amsterdammers wonen aan de Amstel, niet iedere inwoner van onze hoofdstad heeft het geluk van een watertje of een parkje om de hoek. Meer dan de helft van de Amsterdammers woont kleinbehuisd op een bovenwoning met – als je tenminste mazzel hebt – slechts een balkonnetje van een paar vierkante meter. Bij zomerse temperaturen vinden ook die Amsterdammers het prettig om even naar buiten te gaan.
En verkoeling buiten de deur was nodig de laatste weken, waarin we werden getrakteerd op een tropische periode met extreem hoge temperaturen. Heerlijk, maar een beetje lichaamswarmte afvoeren aan, in of op het water is dan geen overbodige luxe. Dus trokken we er massaal op uit: voor een duik in de Amstel, een schaduwrijk plekje in het Sarphatipark of om bij te komen op het grasveld aan de Bogortuin op het Java-eiland, waar tenminste een briesje voor enige verkoeling zorgt.
‘De drukte hier is erg intimiderend en heel vervelend voor ons omwonenden’, hoorde ik een vrouw met een Gooische tongval tegen twee handhavers zeggen, toen ik het appartementencomplex verliet waar mijn dochter woont en dat grenst aan voornoemd grasveld. Ik beet op mijn lip, besloot niets te zeggen en liep door. Ondertussen vroeg ik me af of de dame in kwestie zich wel eens zou ‘verpozen’ in het Vondelpark of dat ze het idee heeft dat dit beroemde stadspark ook alleen bedoeld is voor omwonenden. Zou ze ooit pootjebaden aan de Noordzeekust? Denk ’t niet, want in haar visie is het strand bij Bloemendaal alleen voorbehouden aan Bloemendalers.
Oké… het klopt, niet alle recreanten in stadsparken, op stadsstrandjes en op het water gedragen zich even sociaal. Sommigen laten anderen graag luidruchtig deel uitmaken van hun muziekkeuze. Er zijn er die de moeite nemen om tassen vol versnaperingen mee te slepen, maar hebben na zo’n dag in de buitenlucht duidelijk de kracht niet meer om alle lege verpakkingen mee terug te nemen. Om maar twee irritaties te noemen. Dat is, erken ik, niet alleen hoogst irritant, maar ook gewoon aso!
Maar verder, er zijn meerderen die graag gebruikmaken van de rivier waarnaar onze mooie stad is vernoemd. Volgens mij is heel Amsterdam voor álle inwoners… toch? Ome Henk en tante Rie van driehoog uit de Borgerstraat, Fatima en haar zoontjes uit de Frans Halsstraat, de Brabantse studenten uit de Bentinckstraat en expat William van de Elandsgracht. Als we met respect elkaar allemaal een beetje de ruimte geven, wordt het op voorhand al een stuk cooler in de stad.
Nol de Vries