Lhbtqi-senior kan zich letterlijk uiten bij Grey Pride-activiteiten

ls je je hele leven hebt moeten leven met afwijzing en onwetendheid, dat slijt in. Dan ben je constant op je hoede. Jongere lhbtqi’ers nu groeien op in een heel andere omgeving”, vertelt Jelle Houtsma-Grech van de werkgroep Grey Pride Zuid. Want juist in die ‘grijze generatie’ is de afkeuring diepgeworteld aanwezig. “Iedereen bouwt zijn eigen leven op met een kring van mensen om zich heen. Als je op hogere leeftijd bijvoorbeeld in een zorginstelling belandt, kom je terecht in een kring met compleet andere mensen. Door de ervaring zijn lhbtqi’ers dan enorm op hun hoede en staan opnieuw voor de vraag: kan en durf ik wel te vertellen wie ik ben. Ze zien foto’s van kleinkinderen bij andere bewoners en vragen zich af: durf ik te ver- tellen dat ik geen kleinkinderen heb, omdat ik, als man, op mannen val.”

De ruimte om zichzelf te zijn, lef krijgen om je te uiten in het bijzijn van anderen en een omgeving waar je veilig lief kunt hebben die je lief wilt hebben, die mogelijkheid biedt de werkgroep Grey Pride Zuid. En juist oudere lhbtqi’ers kunnen die ruimte wel gebruiken, want in die generatie zit meer afwijzing dan bij jongeren. Ze zijn van een generatie die maar weinig begrip had (en heeft) voor mensen met een andere achtergrond op het vlak van leven, de liefde, samenwonen, seks of genderidentiteit. ‘Je kunt ze lhbtqi+-ouderen noemen, of roze ouderen, maar wij vinden ze vooral trotse ouderen’, stelt de werkgroep, die in 2012 is ontstaan uit een motie die in de stadsdeelraad werd ingediend. “Met de wens om structureel meer aandacht te besteden aan de positie van oudere lhbtqi’ers in stadsdeel Zuid”, weet Jelle.

Nee, hij denkt niet dat de tolerantie ten opzichte van lhbtqi’ers is afgenomen. Eerder toegenomen, zegt hij. “Maar daarbij is ook de agressie jegens lhbtqi’ers toegenomen. Een kleine minderheid is agressief, en intimideert in extreme mate.” Het geeft een enigszins vertekend beeld, als die toegenomen en hardere agressie wordt gezien als afname van de tolerantie. Want, gaat Jelle verder, dat is echt niet zo. “Natuurlijk is die agressie slecht en heb je meer lef nodig om daartegenover te kunnen staan. Je merkt dan ook wel meer voorzichtigheid, met name bij ouderen.” Voorlichting lijkt daarbij het toverwoord. ‘Wij senioren kunnen onze herinneringen, onze ervaringen vertellen. Steun bieden aan jongere lhbtqi’ers die moeite hebben met uit de kast te komen, maar ook werkgevers, sportinstructeurs, besturen van scholen en zorginstellingen. Ook zij hebben onze steun nodig om lef te tonen. Wij kunnen vertellen welk lef er moet worden getoond. Lef om op de werkvloer, op het sportveld, in het klaslokaal en in de ontspanningsruimte van een zorgcentrum een klimaat te garanderen waar je in alle vrijheid en veiligheid kunt laten zien wie je bent en kunt vertellen over diegene die je liefhebt’, aldus de werkgroep. Grey Pride Zuid werkt met buurtbewoners, de gemeente Amsterdam én maatschappelijke organisaties samen aan een prettig Amsterdam Zuid met ruimte voor iedereen. Dat doen ze door ‘roze ouderen’ een gezicht te geven in de jaarlijkse glossy, Q. Door gezelligheid te bieden tijdens een borrel of bingo. Door te verbinden tijdens dialooglunches en door te informeren tijdens de Roze Informatiemarkt. Ook gaan ze samen op stap, bijvoorbeeld naar de Pride. Voor meer informatie www. greypridezuid.nl