‘Hout is van zichzelf al mooi, warm, het spreekt en leeft’

Hij houdt van hout en houtbewerken, en dat heeft-ie al van kinds af aan. Toch is het nog niet zo lang geleden dat Rein Aardse besloot hiervan een bron van inkomsten te maken. Het overlijden van zijn schoonvader heeft hem een zetje gegeven.

Hij is opgeleid als grafisch vormgever en richtte het Open Design Centrum op, waarmee hij – voornamelijk voor architecten, reclamebureaus en horeca – marketing gerelateerde opdrachten voor graveringen en designing aannam. Wat steeds meer meer ontbrak, was de bevrediging die hij in zijn werk vond.  “Ik had een half jaar aan een grote website gewerkt, maar toen het klaar was stond het design nog steeds op het scherm en besefte dat ik het eigenlijk helemaal niet meer zo leuk vond. Als grafisch vormgever miste ik het met mijn handen werken en een tastbaar product maken. Achter het scherm vormgeven was niet meer mijn ding.” Hij besloot een opleiding product vormgeving te gaan volgen. “Daar leerde ik omgaan met een laser te werken en kon ik mijn grafische achtergrond gebruiken om tastbare producten te maken. Het gaf me meer bevrediging.

Toen zijn schoonvader overleed, pakte hij het houtbewerken met de hand weer op. Omdat het plaatsen van de grafsteen de nodige tijd op zich liet wachten en de aanblik van de grote zwarte hoop aarde op het graf niet echt prettig was, besloot hij een (tijdelijk) grafmonument van hout te maken. “Daarvoor ben ik al eens door een vriend, wiens zoontje was overleden, gevraagd een kistje voor de begrafenis te maken. Een moeilijke opdracht, waar ik 48 uur achtereen mee bezig ben geweest. Zijn vrouw zag enorm op tegen zo’n klein kistje. Toen het af was en ik het ging brengen, gleed er zichtbaar een grote zorg van haar af. Het was zo mooi gemaakt, precies zoals zij hoopten dat het zou zijn, Dat was echt prachtig om te zien en heb ik altijd in mijn achterhoofd gehouden.”

Toen de ‘grafsteen’ en een herinneringskistje voor zijn schoonvader daaroverheen kwamen, besloot hij zich hier wat meer op te geen focussen en er serieus naar te kijken. En met succes, want er is een hele lijn houten urnen en houten herinneringskaarsenhouders in alle vormen en maten uit voortgekomen. “Als is gemaakt van mooi hout, strak en naadloos afgewerkt. Elke gewenste tekst kan erin worden gegraveerd, elke vorm kan worden gemaakt. Op die manier maak je iets heel persoonlijks. Ik ben er op een gegeven moment mee aan de slag gegaan, en heb deze lijn ontwikkeld. Door corona liep het andere werk terug en vond ik dat het nu het juiste moment – dat was ongeveer een half jaar geleden – was om dit verder te ontwikkelen en wil hiermee ook verdergaan.”

Waarom urnen van hout? “90 procent van de bekende urnen en andere herinneringsitems zijn van keramiek of rvs en in mijn ogen saai en kil. Ik ben zelf van eenvoudige en strakke vormen, maar in feite kun je natuurlijk heel veel soorten modellen bedenken. (wijzend op een zwaan en hartje). Alle urnen, of kleine urnen en herinneringskaarsen, hebben een goed afsluitbare kamer. Grote urnen zin geschikt voor een normale hoeveelheid as, kleinere modellen en herinneringskaarshouders of andere herinneringsmodellen hebben een kleinere kamer voor een symbolische hoeveelheid as. En je kunt alle houtsoorten graveren en dus – zoals gezegd – heel persoonlijk maken.”

En waarom het materiaal hout? “Ik houd van hout…” Dan, enigszins starend: “maar ik weet niet zo goed waar dat vandaan komt. Hout is van zichzelf al mooi. Het leeft, spreekt en is warm. Daardoor past het erg goed bij dit product – urnen en herinneringsitems. Het is minder klinisch. En hout, tja. Het is uniek en kan naar alle persoonlijke wensen worden gevormd en gegrafeerd. Ik weet niet welke kant het opgaat. Sinds kort heb ik nu een eigen website voor deze producten. Of mijn huis ook helemaal van hout is? Hahaha, nee. Ik heb een strakke keuken bijvoorbeeld, met witte kastjes.”

Aardsewerk / Open Design Centrum

Tolstraat 188

Tel.nr.: 020 752 7552

www.opendesigncentrum.nl

www.aardsewerk.nl

 

Rein Aardse in zijn werkruimte van het Open Design Centrum

Foto: Lex Banning

0 Shares