Mirjam de Nijs vertaalt het leven naar abstracte beelden
Hoe verwoord je kunst? Hoe maak je duidelijk dat een creatie een vertaling is uit het leven? Beeldhouwster Mirjam de Nijs lacht bij het horen van deze vragen. “Moeilijk”, klinkt het dan resoluut. “Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik dat in woorden moet vangen.” Eén blik op haar kunstwerken spreekt boekdelen en maakt een hoop duidelijk.
De Amsterdamse is gefascineerd door steen en de mogelijkheid daar beelden van te maken. In abstracte vormen benadrukt zij het eigen karakter van de steen. Daarbij werkt ze met natuursteen. “Alles wat te bewerken is met een beitels en vijlen”, vertelt Mirjam. “Van albast tot marmer en travertin, heel veel soorten eigenlijk tot en met graniet.” Daaraan voegt zij cultuur toe die betekenisvol is en niet overdadig. Als het beeld af is gaat het een dialoog aan met zijn omgeving.
De New Yorkse kunsthandel RW Guild, die het werk van Mirjam de Nijs in de Amerika exposeert, zegt over de Nederlandse kunstenaar: ‘Haar achtergrond in de Nederlandse taal en literatuur, kunstgeschiedenis en esthetiek heeft haar nieuwsgierige geest gecultiveerd. Mirjams sculpturen zijn de cumulatieve uitdrukking van haar uitputtende onderzoek, beeldhouwen is een eigen taal die buiten de zichtbare realiteit bestaat en verder reikt dan ons begrip. Thema’s van beweging, de onvermijdelijke relatie tussen de steen en het ontwerp communiceren de mysteries van de aarde.’
Op haar eigen website karakteriseert Mirjam: ‘De abstracte vormen zijn de neerslag van een sensitief leven; aanvankelijk zelf, later in het verband van een familie met opgroeiende kinderen’. “Ik kan het leven flink onderzoeken via de beelden”, vult ze aan. “En niet altijd bewust. Ik vind het onbewuste minstens zo interessant als bewust. De beeldtaal vind ik heel mooi, omdat er heel veel zeggenschap in zit zonder dat het zo duidelijk aan betekenissen gebonden is. En het is heel divers wat ik maak: van miniaturen tot beelden die soms wel een paar honderd kilo wegen.”
Op zich maakt Mirjam alleen abstracte beelden, al vindt ze zelf dat in haar werk steeds meer in de richting van mensfiguren gaat. “Maar dan niet heel duidelijk figuratief”, stelt ze. “Het blijft abstract, maar ik begin wel echt mensen te zien hoor, haha.”
Al meer dan 35 jaar hanteert Mirjam beitel en vijl om brokken natuursteen te transformeren naar unieke, bijna levende vormen. Ze woont in stadsdeel Zuid, maar heeft haar atelier op Zeeburgereiland. Daar vond ze dé plek om zich aan haar passie te wijden. “Ik werk het liefst buiten, het liefst in de openlucht, zodat ik in een natuurlijke omgeving kan met natuurlijk daglicht ten volle kan benutten”, vertelt ze. Voorheen zat ze wel in een gezamenlijk atelier in Zuid, maar ze wilde graag naar buiten. Die ruimte kon ze in haar eigen stadsdeel niet niet vinden. “Op het Zeeburgereiland heb ik een plek, waar ik afgeschermd door containers onder een grote glazen dak of zelfs in de openlucht kan werken. Sindsdien ben ik nooit meer naar binnen gegaan.”
Op die locatie ontvangt ze ook cursisten, geeft ze workshops en organiseert ze kinderfeestjes. Dat alles verdween met de eerste coronagolf in het voorjaar. De ruimte die ze daardoor letterlijk kreeg, benutte Mirjam om zich op een nieuw kunstwerk van marmer te richten. Er was ruimte om onbegrensd aan het werk te gaan. In het buitenatelier kon de vorm zich geleidelijk te ontwikkelen. Het werd Continuüm, een voortgaand avontuur in steen. “Het beeld is inmiddels af, maar het nog een verrassing waar het beeld uiteindelijk zal terechtkomen, in binnen- of buitenland”, lacht Mirjam dan geheimzinnig.
Meer informatie over het werk van Mirjam de Nijs is te vinden op www.beeldenvansteen.nl of via Instagram: @beeldenvansteen
. 
. 